Delhi

Eten in een ander land kan een hele uitdaging zijn. Probeer de menu kaart te eens begrijpen in een andere taal is een opgave opzich. Ik zie elke dag mensen in het restaurant het ritueel ondergaan van het bestellen en begrijpen van wat ze willen hebben. Lokale bezoekers hebben het ogenschijnlijk gemakkelijk, toch hoor en zie ik ook deze mensen lang onderhandelen van wat het gaat worden met de ober. Drinken bestellen gaat doorgaans eenvoudig, er is niet zoveel te kiezen.
Bij de starters (voorgerechten) beginnen de hobbeltjes al te komen, vegetarisch of niet vegetarisch, warm of koud. Niet eenvoudig als je het zou kunnen begrijpen, veel lastiger als je geen enkel idee hebt waar het over gaat. Soms zou je willen zeggen, breng maar wat. Helaas dat gaat niet, de ober zal je net zo lang aanstaren met zijn honde bruine ogen tot dat je erzelf verlegen van wordt. Zelf bestel ik meestal kip, de vraag die dan direct gesteld wordt, dry or gravy. Dry is het antwoord, tandoori, tikka, lakmi en nog een paar anderen. Uit ervaring weet ik dat tikka en tandoori mijn favorieten zijn. Ietwat scherp en gekruid en zichtbaar gaar. Bij kip tandoori krijg je de vraag, een hele of halve kip.
Vegetarisch kun je te kust en te keur. Kaas is bij mij favoriet. Paneer (kaas) wordt gemaakt van melk en citroen of azijn. Paneer wordt verder op allerhande manieren bereidt, zelf eet ik dit het liefst uit de tandoori oven of van de gril. Harabara kebab is bij mijn collega’s erg in favor. Dit lijken kleine plat geslagen gehaktballetjes, allen het is een mix van aardappelen en spinazie wat gebakken is. Kijken wat de buren eten en bestellen gaat mij altijd goed af, alleen is het soms wel wat aan de pittige kant.
Hoofdgerecht bestellen is een waar feest om naar te kijken. De lokale bevolking is er erg bedreven in en het neemt zomaar enkele minuten in beslag. Grote handgebaren veel gepraat en geschud met het hoofd. De mimiek en lichaamstaal is groots rond dit evenement. Meestal praten er meerdere mensen doorelkaar en kun je hier herkennen wie het nu uiteindelijk voor het zeggen heeft. Wie de broek aan heeft is net zo verschillend als bij ons, het is niet anders dan bij ons dat de vrouw uiteindelijk besluit. De mogelijheden zijn enorm te noemen. Ik heb me hier nog nooit echt in verdiept, met de startes en wat brood ben ik meestal wel tevreden. Er worden altijd meer dan twee groentes besteld, dan zeker twee gravys. Een gravy is vaak ingedikte jus met groente of vlees. Eén van de vele rijst soorten ontbreekt zeker niet. En dan het spel van het brood, naan genoemd, eigenlijk het meest tevergelijken met pizza bodem. Naan kun je ook in alle soorten en maten bestellen.
Nu dat afgerond is wordt het tijd om uit te buiken en af te wachten hoe het gaat vallen. Je ziet ook bij de lokale bevolking als zij een paar honder kilometer van huis zijn er darm klachten te verwachten zijn. Indiërs zijn erg voorzichtig met eten in den vreemde. Wij als wit neuzen hebben dan ook veel eerder last van een onrustige buik. Gisteren was mijn collega aan de beurt en heeft hij de hele dag naar de pot moeten lopen. Vandaag begon mijn dag met een echte Delhy Belly.

Hulde, Gosse